Melih Koçali, Soyut Dışavurumculuktan Pop Art’a değin büyük bir mirası devralarak başka bir coğrafyada, başka bir zamanda kendi dilinin olanaklarıyla çalışmalarını dönüştürüyor.Sanatçı, soyut dışavurumcuların renklerin patlamasıyla tinin ortaklığında bir araya gelen evrensel dili yakalama çabalarından Pop Art’ın Rauschenberg gibi aykırı, asi, kuralların dışına çıkan, eleştirel diline kadar birçok kavram ve plastik biçimlendirmeyi bir araya getiriyor.Koçali’nin tekniğin ve malzemenin dışında çağa ilişkin duyduğu tedirginliğin, sokağın ritminin, duvarların sesinin yapıtlarına yansıdığını görmek olası.Ayrıntılarda çoğalan ve kaosun bütünselliğini yansıtan bu çalışmalar aynı zamanda hissetmenin değişmezliğine, çağın döngüsüne ilişkin cesaret veren patlamalara dönüşüyor.
Ayrıntılarda çoğalan ve kaosun bütünselliğini yansıtan bu çalışmalar aynı zamanda hissetmenin değişmezliğine, çağın döngüsüne ilişkin cesaret veren patlamalara dönüşüyor. 
